Dyrygenci - historia
1894 - 1896 - Franciszek Adamczyk - pierwszy dyrygent Chóru Sumowego, bezinteresownie szkolił pierwszych chórzystów.
1896 – 1900 - Szczepan Brzostowski - znakomity śpiewak, rozpoczął gruntowne szkolenie chórzystów, począwszy od ustawiania głosu, śpiewania gam itp.
1900 - 1905 - Eugeniusz Walkiewicz - młody dyrygent i organista. Pod jego kierownictwem chór znacznie się powiększył liczebnie, wspaniale zaprezentował się podczas procesji Bożego Ciała w roku 1902.
1905 – 1909- Stanisław Chodkowski - dyrygował pierwszym publicznym świeckim występem, który odbył się z okazji otwarcia ogrodu Związku Robotniczego “Jedność”. Jego czteroletnia praca postawiła chór na bardzo wysokim poziomie artystycznym .
1909 - 1912 -Stanisław Laferski-dyrygent bardzo ceniony zarówno przez śpiewaków jak i Zarząd. Zorganizowany w 1906 roku chórek dziecięcy dzięki jego pracy stał się chlubą Towarzystwa.
1913 - 1914 - Stanisław Kotkowski - młody, utalentowany i energiczny, jego praca zmierzała bardziej w kierunku świeckim. Szczególną uwagę poświęcił chórowi dziecięcemu, z którym kilkakrotnie występował na cele społeczne.
1914 - 1918 -Henryk Miłek (1878 - 1943) - znany muzyk, kompozytor, dyrygent, organista i pedagog, autor utworów religijnych patriotycznych i ludowych. Jego dorobek to około 100 dotychczas odkrytych kompozycji,twórcazapomniany. Kiedy pojawił się w Pabianicach i Łodzi, gdzie był w latach 20 i 30 XX wieku znaną postacią,miał za sobą bogatą historię zawodową i jako muzyk doceniany był w wielu regionach kraju.Przez wiele lat pełnił funkcję organisty przy katedrze kieleckiej, był nauczycielem śpiewu i założył Towarzystwo Muzyczno-Dramatyczne, dla którego pisał swoje pierwsze utwory sceniczne.Do wybuchu pierwszej wojny światowej dyrygował Kapelą Jasnogórską a gdy przestała istnieć prowadził chóry w Łodzi : Chór Towarzystwa Śpiewaczego Hejnał i Chór Stowarzyszenia Śpiewaczego im. Stanisława Moniuszki i uczył śpiewu w pabianickich gimnazjach.Napisane przez niego opery dziecięce ( skomponował trzy)były całymi latami grane w Łodzi i Pabianicach niemal w każdym tygodniu, a gazety donosiły o braku biletów. Wystawiano je w całej Polsce w teatrach dużych miast i salach widowiskowych na prowincji. Premiera opery “Taniec kwiatów” odbyła się w Pabianicach w 1925 roku i została zrealizowana siłami uczniów pabianickich gimnazjów. Były to przedsięwzięcia w których brało udział od 90 do 140 młodych śpiewaków i tancerzy. Mnóstwo polskich chórów znało i wykonywało utwory nauczyciela z Pabianic. Powojenną inscenizację “Tańca kwiatów”wystawiło 1959 roku nieistniejące dziś Liceum Pedagogiczne. Polityka kulturalna powojennych władz doprowadziła do tego, że Miłek był źle widziany jako autor pieśni o tematyce niepodległościowej i religijnej, a jego syn Stanisław za patriotyczną działalność był więziony do 1949 roku, a później inwigilowany. W 2018 roku w 140 rocznicę urodzin zapomnianego kompozytora, w Wawrzeńczycach, gdzie Henryk Miłek urodził się, z inicjatywy fundacji Maestro z Krakowa i Zakonu Paulinów z Jasnej Góry odbyła się uroczystość, podczas której Chór Uniwersytetu Ekonomicznego z Wrocławia wykonał Mszę Pasterską Henryka Miłka i odsłonięto poświęconą mu tablicę pamiątkową w kościele parafialnym pw. św.Marii Magdaleny. W archiwum Stowarzyszenia Śpiewaczego im. Stanisława Moniuszki pozostała,po totalnym zniszczeniu w czasie II wojny światowej, jedynie partytura i głosy instrumentów orkiestry do Wiązanki kolęd “Noc w Betlejem” na chór męski w układzie Henryka Miłka i kilka luźnych kartek partii fortepianu zatytułowanych “Betlejem polskie”. ”Moniuszkowcy” w “Wieczorach pastorałek” w roku 1978 i 1980 wykonali pastorałkę “Przy onej górze”, w roku 1978 pod dyrekcją Piotra Fonfary, a w roku 1980 Jana Kokota.
1918 - 1920- Aleksander Pędzimąż - po półtorarocznej pracy ponownie na stanowisko kierownika artystycznego wrócił Henryk Miłek, który na prośbę Zarządu zajął się przygotowaniem programu do wielkiego koncertu z okazji stulecia urodzin Stanisława Moniuszki. Koncert odbył się 5 maja 1919 roku. Od 1927 roku kierownictwo muzyczne kilkakrotnie się zmieniało i Aleksander Pędzimąż wracał, po nim znowu stanowisko obejmował Karol Prosnak.
1920 - 1938 -Karol Prosnak (1898 - 1976). Kompozytor i dyrygent.Uczył się gry na fortepianie w Szkole Muzycznej przy Towarzystwie im.F.Chopina w Łodzi i jednocześnie studiował dyrygenturę. Studia teoretyczne i dyrygenckie pogłębił w Wilnie. Początkowo zamierzał poświęcić się karierze pianistycznej, lecz wkrótce pochłonęła go działalność dyrygenta chórów amatorskich. Od 1920 roku prowadziłwiele chórów w Pabianicach i Łodzi.Jego działalność była wysoko ceniona i uhonorowana licznymi nagrodami.Pod jego batutą i za jego kompozycję“Sieradzkie wesele” na II Wszechpolskim Zjeździe Śpiewaczym w Poznaniu w 1924 roku, chór mieszany Stowarzyszenia Śpiewaczego im Stanisława Moniuszki zdobył I nagrodę. Wielokrotnie występował gościnnie w Filharmonii Łódzkiej, uczestnicząc ze swoimi chórami, m.in.z Moniuszkowcami,w wykonaniach utworów oratoryjno-kantatowych m.in. kantat “Widma” i “Sonety Krymskie” Stanisława Moniuszki. Kierował też wykonaniem własnych utworów na wielu koncertach kompozytorskich. Po latach okupacji pozostał aktywnym dyrygentem aż do 1972 roku. Stowarzyszenie Śpiewacze im.Stanisława Moniuszki wiele Karolowi Prosnakowi zawdzięcza, był wieloletnim działaczem i wysoko cenionym kierownikiem artystycznym w okresie międzywojennym i także po II wojnie światowej. Świadczą o tym liczne występy w Filharmonii Łódzkiej pod batutą samego Karola Prosnaka jak również innych dyrygentów.
1934 - 1938- Leszek Bursa i Stanisław Kotkowski
1938 – 1939- Tomasz Kiesewetter(1911-1992). Kompozytor,dyrygent i pedagog. W 1936 roku ukończył studia w Konserwatorium w Warszawie,kompozycję, dyrygenturę i grę na fortepianie. W latach 1936-1938 był asystentem w klasie sławnego dyrygenta Waleriana Bierdiajewa. W tym czasie dyrygował koncertami symfonicznymi w Warszawie, Krakowie, Wilnie, Berlinie i Sztokholmie. W 1938 roku edukację muzyczną uzupełniał na kursie dyrygenckim “Mozarteum” w Salzburgu. W latach 1938-1939 kierował Chórem Stowarzyszenia im. Stanisława Moniuszki, dyrygował Orkiestrą Polskiego Radia w Łodzi i wykładał w Konserwatorium Kijeńskiej-Dobkiewiczowej.Od 1945 roku został wykładowcą (od 1959 roku jako profesor nadzwyczajny) PWSM w Łodzi (dzisiejsza Akademia Muzyczna).W latach 1945-1970 dyrygował Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Łódzkiej, Orkiestrą Ludową Instytutu Muzycznego oraz Orkiestrą PWSM w Łodzi. Przez wiele lat pełnił funkcję przewodniczącego Oddziału Łódzkiego Związku Kompozytorów Polskich. Za swoją twórczość kompozytorską otrzymał wiele nagród m.in. za suitę “Tańce polskie”, muzykę do “Operetki” Witolda Gombrowicza i za “Siedem strof o słowikach” na konkursie chóralnym w Łodzi. Został uhonorowany trzykrotnie Nagrodą I stopnia Ministra Kultury i Sztuki (1967, 1974, 1981). Otrzymał Złoty Krzyż Zasługi (1954), Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1964), Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1975), Order Sztandaru Pracy I klasy (1985).
1939 - 1945 - Bolesław Ulass, Piotr Smolarek, Feliks Łokaj - dyrygenci konspiracyjnie działający na rzecz Stowarzyszenia, które oficjalnie przestało istnieć, spotykali się z członkami chóru w każdą niedzielę w kościele na Widzewie i ćwiczyli podczas nabożeństw, czasami również w małych grupach w prywatnym mieszkaniu.
1945 - 1948-Karol Prosnak
1948 - 1949-Aleksander Pędzimąż
1949 - 1950-Roman Mackiewicz
1950 - 1965-Karol Prosnak
1965 - 1969 -Andrzej Bachleda - dyrygował Chórem Stowarzyszenia im.Stanisława Moniuszki m.in. 5 grudnia 1965 roku na koncercie, który odbył się w Filharmonii Łódzkiej z okazji 40-lecia istnienia Zjednoczenia Polskich Zespołów Śpiewaczych i Instrumentalnych i 9 kwietnia 1968 roku podczas Ogólnopolskiego Festiwalu Piosenki Żołnierskiej zorganizowanego dla uczczenia XXV rocznicy Ludowego Wojska Polskiego.
1969 – 1977-Kazimierz Urbański- dyrygował występami Chóru Stowarzyszenia z okazji 75-lecia ( 7 grudnia 1969 rokuw Filharmonii Łódzkiej z okazji 75-lecia Stowarzyszenia, XXV-lecia PRL i 150-lecia urodzin Stanisława Moniuszki)Jubilaci zaprezentowali się wraz z orkiestrą filharmoniczną i wykonali “Sonety krymskie” Adama Mickiewicza do muzyki Stanisława Moniuszki oraz “Mazura” z opery “Straszny Dwór”,a także z okazji 80-lecia (18 maja 1975 roku w sali Ogólnokształcącej Szkoły Muzycznej przy ul.Sosnowej). Pod jego batutą Chór wystąpił kilkakrotnie na deskach Filharmonii Łódzkiej m.in. 10 grudnia 1972 roku na Jubileuszowym Koncercie z okazji 50-lecia pracy artystycznej Karola Mieczysława Prosnaka, a 17 kwietnia 1977 roku w I Łódzkim Turnieju Chóralnym zdobył II nagrodę.
1977 - 1979 - Piotr Fonfara -8 stycznia 1978 roku pod jego dyrekcją w “Wieczorze pastorałek” zabrzmiały kolędy w opracowaniu Karola Prosnaka i Henryka Miłka (“Przy onej górze”), a 16 kwietnia 1978 roku na II Łódzkim Turnieju Chóralnym Chór Stowarzyszenia pod jego kierownictwem zdobył pierwsze miejsce. W 1978 roku wystąpił jeszcze dwukrotnie w Filharmonii Łódzkiej (26 czerwca i 26 listopada). Ostatni występ pod jego dyrekcją odbył się 1 kwietnia 1979 roku, kiedy Chór Stowarzyszenia Śpiewaczego im. Stanisława Moniuszki został laureatem III Łódzkiego Turnieju Chórów i zdobył I miejsce.
1979 - 1986 - Jan Kokot- dyrygował Chórem Stowarzyszenia od października 1979 roku, przygotowując repertuar na koncerty kolęd (20 stycznia 1980 roku i 13 stycznia 1984 roku), na IV Łódzki Turniej Chóralny (II miejsce), dwa jubileusze (85-lecia i 90-lecia), a także I Festiwal Chóralny im.KarolaProsnaka, który odbył się 5 października 1980 roku w sali widowiskowej w Pabianicach.
1982 - 1983 - Anna Król - była asystentką Jana Kokota przy organizacji 85-lecia Stowarzyszenia Śpiewaczego im. Stanisława Moniuszki w roku 1980. W latach 1982 i 1983 dyrygowała chórem biorąc udział w II Festiwalu Chóralnym im.Karola Prosnaka w Pabianicach, koncercie chórów w ramach Międzynarodowego Dnia Muzyki i koncertach w Filharmonii Łódzkiej (31 stycznia 1982 roku - Koncert Kolęd i 24 kwietnia 1983 roku - koncert laureatów VII Turnieju Chóralnego).
1986 - 2006- Henryk Karpiński (1935-2006)- wieloletni dyrygent Chóru Teatru Wielkiego w Łodzi, znakomity fachowiec i autentyczny pasjonat.Za jego kadencji chórzyści kilkakrotnie zajęli m.in.I miejsce na “CantioLodziensis” oraz Festiwalu im. Karola Prosnaka w Pabianicach. W 1988 roku nawiązali współpracę z chórem parafialnym z Alpen-Veen w Niemczech, polegającą na wymianie i wspólnych koncertach. Sprawował kierownictwo artystyczne aż do śmierci w grudniu 2006 roku.Jego wielkie zaangażowanie w pracy z chórem owocowało w postaci sukcesów odnoszonych w większości występów. Chór cały czas reprezentował dobry poziom artystyczny zdobywając każdego roku wyróżnienia i nagrody.
2006 – 2010 - Jan Kondratowicz (1948-2018) - absolwent Wydziału Wychowania Muzycznego PWSM w Łodzi, ukończył Podyplomowe Studium Chórmistrzowskie w Bydgoszczy, ceniony łódzki chórmistrz, pedagog, juror licznych krajowych konkursów i festiwali, współtwórca Międzynarodowego Festiwalu Chóralnego “CantioLodziensis” i dyrektor artystyczny Łódzkiego Oddziału Polskiego Związku Chórów i Orkiestr. Zmarł nagle jesienią 2018 roku w wieku 70 lat.